- manchar
- manchar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:manchar
manchando
manchadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.mancho
manchas
mancha
manchamos
mancháis
manchanmanchaba
manchabas
manchaba
manchábamos
manchabais
manchabanmanché
manchaste
manchó
manchamos
manchasteis
mancharonmancharé
mancharás
manchará
mancharemos
mancharéis
mancharánmancharía
mancharías
mancharía
mancharíamos
mancharíais
mancharíanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he manchado
has manchado
ha manchado
hemos manchado
habéis manchado
han manchadohabía manchado
habías manchado
había manchado
habíamos manchado
habíais manchado
habían manchadohabré manchado
habrás manchado
habrá manchado
habremos manchado
habréis manchado
habrán manchadohabría manchado
habrías manchado
habría manchado
habríamos manchado
habríais manchado
habrían manchadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.manche
manches
manche
manchemos
manchéis
manchenmanchara o manchase
mancharas o manchases
manchara o manchase
mancháramos o manchásemos
mancharais o manchaseis
mancharan o manchasenmanchare
manchares
manchare
mancháremos
manchareis
mancharenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
mancha
manche
manchemos
manchad
manchen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.